Czym jest tak zwane zezwolenie jednolite?

Czym jest tak zwane zezwolenie jednolite?
Zezwolenie jednolite to jednoczesne zezwolenie na pobyt czasowy i pracę w Polsce. Jest to jeden z rodzajów zezwolenia na pobyt czasowy. Zaletą ubiegania się o tego rodzaju zezwolenie jest okoliczność, że wszystkie formalności legalizujące pobyt i zatrudnienie cudzoziemca odbywają się w ramach jednego postępowania administracyjnego.
Ponieważ tzw. zezwolenie jednolite łączy w sobie instytucje zezwolenia na pobyt czasowy oraz zezwolenia na pracę, w procedurze jego przyznania wojewoda sprawdza zarówno spełnienie przesłanek wydania zezwolenia na pobyt, jak i ustawowych warunków związanych z wydaniem zezwolenia na pracę.
Cudzoziemiec może ubiegać się o tzw. zezwolenie jednolite, jeżeli nie ubiega się w tym samym czasie o zezwolenie na pobyt czasowy i jednocześnie zamierza podjąć lub kontynuować pracę na terytorium Polski, o ile okoliczności te uzasadniają pobyt cudzoziemca na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez okres dłuższy niż 3 miesiące.
Cudzoziemiec powinien także spełniać warunki dotyczące posiadania:

• ubezpieczenia zdrowotnego,
• źródła stabilnego i regularnego dochodu wystarczającego na pokrycie kosztów utrzymania siebie i członków rodziny pozostających na jego utrzymaniu oraz
• zapewnionego na terytorium RP miejsca zamieszkania.

WAŻNE!

Stroną postępowania o wydanie zezwolenia na pobyt i pracę jest wyłącznie cudzoziemiec. Pracodawcy nie przysługuje prawo składania wniosków ani odwoływania się od nich!
Pracodawca występuje w postępowaniu jako podmiot powierzający wykonywanie pracy cudzoziemcowi – z tego faktu jest m.in. zobowiązany do wystąpienia o tzw. informację starosty, a po jej uzyskaniu do przekazania dokumentu cudzoziemcowi, który powinien złożyć go w urzędzie wojewódzkim w celu dołączenia do akt postępowania w sprawie o udzielenie zezwolenia jednolitego.

O udzielenie tego zezwolenia nie mogą ubiegać się cudzoziemcy:

• będący pracownikami delegowanymi przez pracodawcę mającego siedzibę poza granicami Polski,
• przebywający na terytorium Polski na podstawie zobowiązań określonych w umowach międzynarodowych dotyczących ułatwienia wjazdu i czasowego pobytu niektórych kategorii osób fizycznych zajmujących się wymianą handlową lub inwestycjami,
• prowadzący działalność gospodarczą w Polsce,
• wykonujący w Polsce pracę sezonową,
• przebywający na terytorium Polski na podstawie wizy wydanej przez polski organ w celuturystycznym lub odwiedzin u rodziny lub przyjaciół,
• przebywający na terytorium Polski w celu turystycznym lub w celu odwiedzin u rodziny lub przyjaciół, na podstawie wizy wydanej przez inne państwo obszaru Schengen.

W decyzji o udzieleniu cudzoziemcowi zezwolenia na pobyt czasowy i pracę, poza okresem
ważności tego zezwolenia, wskazuje się:

• odmiot powierzający wykonywanie pracy, a w przypadku gdy cudzoziemiec będzie pracownikiem tymczasowym – także pracodawcę użytkownika,
• stanowisko, na jakim cudzoziemiec ma wykonywać pracę,
• najniższe wynagrodzenie, które może otrzymywać cudzoziemiec na danym stanowisku,
• wymiar czasu pracy,
• rodzaj umowy, na podstawie której cudzoziemiec ma wykonywać pracę.

Odstępuje się od tej zasady, gdy cudzoziemiec spełnia warunki zwolnienia z obowiązku posiadania zezwolenia na pracę, określone odrębnymi przepisami.

[/vc_column_text]

[/vc_column][/vc_row]